سجاد بزرگ

(وقتی دبیرستان هالیوودی می شود)

کلاس معارف : آواز قو

دانش آموز رشته تجربی: حنا دختری در مزرعه

خدمتگزار دبیرستان: مرد نامرئی!

وعده ی رئیس دبیرستان: بلوف

آشپزخانه ی سلف سرویس: هفت سامورایی

دفتر معاونت آموزشی: کلاه قرمزی و سرو ناز

خوابگاه پسران: شب های برره

اعتراض دانش آموز: بایکوت

ردیف آخر کلاس: اخراجی ها

شاگرد اول: جدیداً میگن یانگوم!

تقلب: در پناه تو

سایت کامپیوتری: زن زیادی!

کلاس ادبیات: نان و شعر

دانش آموز تازه وارد: هالوی خوش شانس

شماره ی دانش آموزی: مدرک جرم

کلاس های 15/2 تا 45/3: خواب و بیدار

دفتر انظباطی: بیل داران وَرَزیل

دانش آموز فارغ التحصیل: دیوانه ای از قفس پرید

معلم در پایان ترم: اگه می تونی منو بگیر

تعاونی آموزشگاه: لیلی با من است

پاسخ مسئولین: شاید وقتی دیگر

معاون آموزشی: مردی که می خندد!

رئیس دبیرستان: مردی از جنس باران

درخواست هیس(نشریه دبیرستان) از شما: گاهی به آسمان نگاه کن

 

اول به نام دوست که هر آنچه داریم زاوست
    سلام بر دانش آموزان و معلمان اندیشمند و ارزشمند که تکرار کلامشان ساختن است که بس دشوار تر از سوختن .

سلام بر مدرسه که محل میقات انسان‌های پاک و عاشق و خط تلاقی همیشگی دو یار دیرینه، معلم و دانش آموز است.
سلام بر ماه مهر ، ماه دوستی و رفاقت و عشق و مهربانی

باز هم مهری دیگر را آغاز کردیم به ممحبت و عشق و صفا

ولیکن در شروعی دوباره باید که :

از دل سنگ ، شور بپاشی به آسمان دلها و رویا را به دست باد بسپاری و حقیقت خوبی و پاکی را در رگ زمانه سخت ، جاری کنی . روان شو ، بیا وقت پرواز را در دل چاردیواری اتاق تنهایی ات نشکن . پر بکش . باور کن که پریدن از روی حصارها در انحصار بال های رنگارنگ پرندگان و پروانه ها نیست . باید که در زندگی و در این فرصت کم برای هم یک خاطره خوش باشیم و هیچگاه تابلوی کمرنگ یا بد نقش نباشیم . به هم مهر ورزیم و در این مهرورزی رسم دوستی را پاس بداریم .

آنچه از قبل به جای گذاشتیم اندیشه هایی بود نو و تازه که با کوته فکری هایی از سوی کژ اندیشان بار آن به منزل نرسید اما این بار آمده ایم که در ادامه راه قبل اندیشه ها را از قید و بند قندیل تحجر و جمود آزاد سازیم و با شکلی نو(هیس )به همت دوستان به سرمنزل مقصود برسیم . یادتان نرود:

هر کجا هستم باشم ، آسمان مال من است

پنجره،فکر، هوا، عشق، زمین مال من است